HER DEVRİM KENDİ ÇOCUKLARINI YER

Günümüz dünyasında hızla yaşanan hayatlar, ekonomik buhranlar, diğer sıkıntılar.

Yaz yaz bitmeyecek kadar çoktur.

Bunu her platformda dile getirip tüm sıkıntıları çözmek uğruna çeşitli yapılar, STK’lar, odalarn kurulmaktadır.

Son yıllarda gördüğümüz çarpık dünya düzeni içerisinde iyilerin ve iyiliklerin gelişmesi için yapılan çabalar çoğu zaman heba olmaktadır.

Zamanın bozuk düzeninin içine ayak uyduramayalar,

Ayak oyunları ile çabuk yıkılmaktadır.

Dağ yöremizde de baktığımızda bir türlü sağlanamayan birlik ve beraberliklerde,

Hep birbirinin kuyusunu kazma,

Sen ben kavgaları,

Siyaset

Çekememezlik,

Bilmemezlik gibi  sayabileceğimiz birçok örnek vardır.

Herhalde bizim yöremizde de en çok çekememezlik, haset dediğimiz “o olmasında ne olursa olsun” fikri ön plana çıkmaktadır.

İcraattan çok laf üretenlerin,

Yalanla peynir gemisi yürütenlerin,

Günü kurtarmak için bin takla atanların günümüzde çoğaldığı bir dönemdeyiz.

Toplumsal çürüme o kadar artmış ki,

Bir ekmek kuyruğunda bile sabırsızca öne geçme,

Ve daha niceleri.

Yöremiz maşallah insan öğütme makinası gibi,

Yöre adına laf kalabalığı yapıp, icraat üretemeyip laf üretenler hep el üstünde tutulurken,

Birçok projesi ile yöreye nefes olmuş,

Yol açmış,

İcraat yapmış kişiler,

Mütevazılığını korudukları,

Mevki makam peşinde koşmadıkları için,

Maalesef unutulmuşlardır.

Devrim değil ama,

Her yapılan organizasyon bir öncekini yıkmak üzerine oluyor.

Geçmişi silme,

Yok etme üzerine oluyor.

İnşa ve üstüne koyma, geliştirme üzerine olmuyor.

Dolayısıyla yöremiz adına,

Sen ben kavgalarının yerine,

Kendi evlatlarını yemeden kurulacak bir düzene ihtiyaç vardır.

Dağder burada çatı kurumdur.

Toplayacak ve toplanılacak yer burasıdır.

Kişiler gelip geçicidir.

Önemli olan kurumların ayakta kalabilmesidir.

Kurumları ayakta tutan yönetim ve kurulları kurallarıdır.

O halde her dönem kendi evlatlarını yeme döneminden çıkıp toplama olmalıdır.

Fikir ayrılıkları, iç kavgalar olur,

Ancak omuz omuza verilen mücadelede, mücadele edenler, kendi çocuklarını yememelidir.

1789 Fransız Devrimi'nin önemli simalarından biri olan Danton, devrimin ardından yaşadığı fikir ayrılıkları nedeniyle daha önce omuz omuza mücadele içinde yer aldığı arkadaşları tarafından yargılanır ve idam edilir.

Danton'un hayatını konu edinen bir kitapta ona söyletilir şu sözler: "İhtilal Satürn gibidir, kendi evlatlarını yer."

"Her devrim kendi çocuklarını yer" sözünün kaynağı Danton'a atfedilen bu sözlerdir. İhtilaller, devrimler sürecinde omuz omuza mücadele edenler günü geldiğinde karşı karşıya gelebilir ve biri diğerinin idam fermanını imzalayabilir. "Her devrim kendi çocuklarını yer" sözünün anlamını buradan daha öteye taşımak mümkün mü?

 Bizde olmaz diyebiliyor muyuz?